Pijn: De beschermende kracht van ons lichaam en de rol van roodlichttherapie
Deel
Pijn voelt vaak onaangenaam, maar vervult een cruciale functie: het beschermt je lichaam. Door pijn ervaart ons zenuwstelsel dreiging en zet het de rem erop om verdere schade te voorkomen. Denk bijvoorbeeld aan het gevoel wanneer je je vinger snijdt; die scherpe pijnprikkel laat je direct reageren. Je trekt je vinger terug, verzorgt de wond en het herstelproces wordt in gang gezet. Pijn helpt ons zo gevaren te vermijden, maar als pijn langer aanhoudt, kunnen de gevolgen complexer worden (Woolf & Salter, 2000).
Het zenuwstelsel: Onze interne bewaker
Ons zenuwstelsel bestaat uit een ingenieus netwerk van zenuwen, hersenen en ruggenmerg en staat voortdurend in verbinding met onze zintuigen, spieren en organen. Twee delen zijn hierbij belangrijk: het sympathische zenuwstelsel, dat ons waakzaam maakt, en het parasympatische zenuwstelsel, dat zorgt voor rust en herstel. Wanneer we in gevaar zijn, neemt het sympathische zenuwstelsel de controle, en wanneer het veilig is, krijgt het parasympatische zenuwstelsel de kans om genezing te stimuleren (DeGood & Kiernan, 1992; Turk & Okifuji, 1999).
Echter, als pijn langdurig aanhoudt, kan het zenuwstelsel in een constante staat van waakzaamheid blijven. Dit wordt sensitisatie genoemd. Wanneer dit gebeurt, blijft de pijn bestaan en kunnen klachten zich verspreiden. De rol van het zenuwstelsel en pijn is dus essentieel voor zowel bescherming als herstel (Balague et al., 1999).
Aanhoudende pijn en de impact op het lichaam
Als pijn aanhoudt, spreken we vaak van aanhoudende of 'chronische' pijn. Dit soort pijn wordt beïnvloed door biologische, psychologische en sociale factoren, en kan ons hele lichaam ontregelen. Bij aanhoudende pijn worden termen zoals fibromyalgie of chronisch pijnsyndroom vaak gebruikt. Dergelijke diagnoses beschrijven symptomen, maar niet altijd de oorzaak van de pijn. Door te lang in de waakstand te staan, raakt het sympathische zenuwstelsel overactief, wat leidt tot verhoogde spierspanning en soms tot overprikkeling van zintuigen (Turk & Okifuji, 1999; Balague et al., 1999).
De oplossing: balans en herstel met roodlichttherapie
Roodlichttherapie kan een ondersteunende rol spelen bij het herstelproces door het parasympatische zenuwstelsel te activeren. De roodlichtgolven dringen door tot diep in de huid en helpen de mitochondriën (de energieproducenten van onze cellen) optimaal te functioneren. Dit proces helpt om de natuurlijke genezingsmechanismen van het lichaam te versterken en biedt verlichting bij pijn en spierspanning. Uit onderzoeken blijkt dat roodlichttherapie een kalmerend effect heeft op het zenuwstelsel, wat kan helpen om de vicieuze cirkel van pijn en stress te doorbreken (American Geriatrics Society, 1992).
Op weg naar herstel
Voor langdurige pijnverlichting is het belangrijk om een balans te herstellen tussen actie en rust. Roodlichttherapie biedt daarbij een veilige en natuurlijke oplossing. Door de verlichting van roodlichttherapie in je routine op te nemen, geef je je lichaam de kans om te herstellen en de balans in het zenuwstelsel te ondersteunen. Ons lichaam heeft een ongelofelijke capaciteit voor herstel, en roodlichttherapie kan een sleutelrol spelen om die capaciteit optimaal te benutten.
Referenties
- American Geriatrics Society. (1992). Journal of the American Geriatrics Society, 40(3), 292-296. https://doi.org/10.1111/j.1532-5415.1992.tb01824.x
- Balague, F., Mannion, A. F., Pellise, F., & Cedraschi, C. (1999). Non-specific low back pain. The Lancet, 354(9176), 581-585.
- DeGood, D. E., & Kiernan, B. D. (1992). Pain coping strategies in arthritis and other chronic pain. Family Practice, 18(3), 292-298.
- Turk, D. C., & Okifuji, A. (1999). Pain terms and taxonomies of pain. Annual Review of Medicine, 50, 123-125.
- Woolf, C. J., & Salter, M. W. (2000). Neuronal plasticity: Increasing the gain in pain. Science, 288(5472), 1765-1769.